Sprawa Kramerów, 1979

ADA

Sprawa Kramerów (ang. Kramer vs. Kramer) – amerykański dramat sądowy z 1979 roku w reżyserii Roberta Bentona na podstawie powieści Avery’ego Cormana. Film opowiada o rozwodzie i jego wpływie na rodzinę, a przede wszystkim na syna głównej pary. Film otrzymał Złoty Glob dla Najlepszego filmu dramatycznego oraz pięć Oscarów, w tym w kategorii Najlepszy film.

Ted Kramer jest całkowicie pochłonięty sobą i własną karierą. Jego żona nie zamierza dłużej tego znosić i pewnego dnia zostawia Teda, razem z sześcioletnim synem Billym. Chłopiec ledwo zna ojca, a Ted nie ma pojęcia o wychowywaniu dzieci. Skazani na siebie będą musieli się poznać. Ted zmienia zupełnie podejście do dziecka i do życia. I właśnie w momencie, w którym ojcowsko-synowski układ zdaje się funkcjonować idealnie, Joanna oświadcza, że chce zabrać Billy'ego do siebie. Ted nie zamierza się poddać. Sprawa trafia do sądu. Sądowy dramat, z wielkimi kreacjami aktorskimi Dustina Hoffmana i Meryl Streep.

Obsada:

• Dustin Hoffman – Ted Kramer
• Meryl Streep – Joanna Kramer
• Justin Henry – Billy Kramer
• Jane Alexander – Margaret Phelps
• Petra King – Petie Phelps
• Melissa Morell – Kim Phelps
• Howard Duff – John Shaunessy
• George Coe – Jim O’Connor
• JoBeth Williams – Phyllis Bernard
• Howland Chamberlain – sędzia Atkins
• Dan Tyra – urzędnik sądowy

Data premiery: 19 grudnia 1979 Stany Zjednoczone, 1 sierpnia 1982 Polska

Czas trwania: 105 minut

Reżyseria: Robert Benton

Scenariusz: Avery Corman (powieść), Robert Benton

Zdjęcia: Néstor Almendros

Wytwórnia: Columbia Pictures

Oglądałam i szczerze polecam. Dustin Hoffman nie należy do moich ulubionych aktorów, jednak trudno odmówić mu wybitnego talentu, podobnie, jak fantastycznej Meryl Streep, której każda rola godna jest uwagi. Oboje dostali za ten film Oskara. Hoffman dla aktora pierwszoplanowego, Streep dla najlepszej aktorki drugoplanowej.

Ewelina

Oglądałam przed laty i ... to był dobry film, a nawet bardzo dobry.

scarlet13

Film jest analizą rozkładu rodzinnych więzi. Oddany pracy w reklamie Ted zostaje zaskoczony odejściem swojej żony Joanny. Cierpiąca na depresję kobieta zostawia z mężem siedmioletniego synka.
Joanna posiadała instynkt macierzyński i to w o wiele większym stopniu niż samozachowawczy, dlatego jestem pod wielkim wrażeniem, jak bardzo udało jej się pozbierać. Ted ukazany jest w taki sposób, że praktycznie nie da się go nie lubić, choć przez lata był ślepy na uczucia innych i zapatrzony we własny czubek nosa. Szkoda, że nie wszyscy potrafią rozstać się w taki sposób (gdy już muszą) i tak odnosić się do własnych dzieci. Bo choć Billy jest z rozbitej rodziny, to mam wrażenie, że wyrośnie na zdrowszego człowieka niż niejedna osoba z tzw. normalnej rodziny.