Król i ja (The King and I), 1956

ADA

Nie byłabym sobą, gdybym wpisu o tym filmie nie rozpoczęła od... Pernella Robertsa, który po odejściu z „Bonanzy” występował m.in. w musicalach. W latach 1966-1967 zagrał główną rolę w „The King an I”. Partnerowały mu na zmianę dwie aktorki: Ann Blyth i Inga Swenson, która w „Bonanzie” grała rolę drugiej żony Bena Cartwrighta. Musical został wystawiony w Municipal Opera Association w St. Louis w stanie Missouri, największym teatrze plenerowym w Stanach Zjednoczonych. Często zastanawiałam się, jak Roberts poradził sobie z rolą King of Siam. Nie ma żadnych zapisów filmowych, jedynie kilka zdjęć. Nie pozostało mi nic innego, jak obejrzeć wersję filmową z Yulem Brynerem z 1956 r. i wyobrazić sobie w tej roli Pernella Robertsa. Film jest dostępny na cda

„Brytyjska nauczycielka, Anna Leonowens, dostaje propozycję nauczania dzieci władcy Syjamu. Król Mongkut pragnie, by jego potomkowie stali się nowocześni, jednak dla opozycji to atak na tradycję.”

„The King and I” to prawdziwe arcydzieło nagrodzone sześcioma Oscarami między innymi za wspaniałą kreację Yula Brynnera, muzykę i znakomitą choreografię Jerome'a Robbinsa. Jest to opowieść oparta na prawdziwej historii Angielki, Anny Leonowens (Deborah Kerr), która przybywa jako nauczycielka na dwór królewski w Syjamie, w latach sześćdziesiątych XIX wieku. Na początku Anna nie zgadza się z nieustępliwym monarchą, po pewnym jednak czasie Anna i Król przestają próbować zmieniać się nawzajem i zaczynają się rozumieć.” Musical miał wspaniałą obsadę i równie wspaniałe melodie takie, jak: „Getting To Know You", "I Whistle A Happy Tune", "Hello, Young Lovers" i "Shell We Dance?".

Obsada:
Deborah Kerr jako Anna Leonowens
Yul Brynner jako Król Syjamu Mongkut
Rita Moreno jako Tuptim
Rex Thompson jako Louis Leonowens, syn Anny
i inni

Reżyseria: Walter Lang
Scenariusz: Ernest Lehman
Muzyka: Alfred Newman
Produkcja: Darryl F. Zanuck i Charles Brackett

Ciekawostki:

• Film był kręcony w Los Angeles (Kalifornia, USA).
• Wytwórnia Fox nalegała na zmianę zakończenia. Wywołało to wściekłość Yula Brynnera, który domagał się oryginalnego, zgodnego ze scenicznym pierwowzorem zakończenia.
• Krótka scena, w której Anna przemierza ulice Bengkoku, by stawić się przed oblicze króla, wymagała zbudowania 25 scenografii na łącznie 3 hektarach wytwórni Fox, nie licząc stajni dla słoni, które również pojawiają się w tej scenie.
• Przez krótki czas do roli króla Syjamu była rozważana kandydatura Marlona Brando.
• Deborah Kerr spędzając długie godziny na mocno oświetlonym planie zdjęciowym, schudła około 6 kilo i często mówiła o sobie "rozpływająca się pani Kerr".

Opis filmu na podstawie Filmweb

Ewelina

Oglądałam wersję filmową tej historii z Jodie Foster i Zun-Fat-Cho'em. Tytuł miała "Anna i król". Też niezła.

ADA

To zdaje się ta wersja z 1999 r. Też do niej się przymierzam. Smile