Michael Landon

ADA

Autorka: ADA

"Michael Landon - po prostu Mały Joe..."

Michael Landon właściwie Eugene Maurice Orowitz urodził się 31 października 1936 roku w Forest Hills w Nowym Jorku, a zmarł 1 lipca 1991 r. w Malibu. Przyszedł na świat, jako drugie dziecko irlandzko-amerykańskiej tancerki i aktorki komediowej Kathleen Ignatius O’Neill (jako Peggy Orowitz pracowała na Broadwayu) oraz Eli Maurice'a Orowitza, żydowsko-amerykańskiego aktora i menedżera teatralnego. Wychowywał się ze starszą siostrą Evelyn (ur. 1933). W 1941 wraz z rodziną przeniósł się do Collingswood, w stanie New Jersey, gdzie w 1954 ukończył szkołę średnią Collingswood High School. Był uzdolniony sportowo. Trenował rzut oszczepem. Jego życiowy rekord wynosił ponad 56 metrów, co było najlepszym rekordem wśród uczniów szkół średnich w 1954 r. Mimo, że miał IQ 159, to w chwili ukończenia szkoły średniej na 301 uczniów był 299. W szkole był nieakceptowany przez rówieśników. Niewątpliwie do tego stanu rzeczy przyczyniały się próby samobójcze jego matki. Michael, jako kilkuletni chłopiec był świadkiem jednej z nich. Lęk o matkę towarzyszył mu przez całe dzieciństwo.

W 1955 r. dzięki swoim zdolnościom sportowym młodziutki Landon dostał stypendium do College'u Santa Barbara Jr. w Californii. Jednak w College'u, podobnie jak i w szkole średniej spotkał się z brakiem akceptacji i okrucieństwem ze strony rówieśników, a jego dobrze zapowiadająca się karierę sportową udaremniła kontuzja ramienia. To też było przyczyną rezygnacji Landona ze studiów. Okoliczności zmusiły go do chwytania się różnych zajęć. Pewnego dnia, gdy pracował w magazynie, jeden z jego kolegów, który był aktorem zaprosił go na przesłuchanie do „Home of the Brave”.

Rok później był już na liście aktorskich płac w Warner Brothers Studio. Mimo to, jako początkujący aktor dorabiał sobie obnośną sprzedażą kocy. Było to dla niego nieocenione doświadczenie, bowiem nauczyło go komunikować się z innymi ludźmi. W 1956 roku poznał Dodie Levy-Fraser, 26-letnią wdowę z siedmioletnim synem Markiem. Wkrótce zostali małżeństwem. W ceremonii ślubnej nie uczestniczyli rodzice Landona. W tym czasie Michael bardzo oddalił się od matki, a po śmierci ojca, który zmarł na zawał serca w 1959 roku prawie nie utrzymywał z nią kontaktów.
Rok 1956 przyniósł mu również debiut na dużym ekranie w dramacie „These Wilder Years” („Szalone lata”) u boku Barbary Stanwyck. Wtedy też zmienił nazwisko z Orowitz na Landon (wybrał przypadkowe z książki telefonicznej), a imię z Eugene na Michael.

W 1957 roku zagrał w filmie fabularnym "I was a Teenage Werewolf". Nikt nie podejrzewał, że ten niskobudżetowy film wyprodukowany przez Hermana Cohena okaże się sensacją. Prawdę mówiąc Landon przyjął rolę w tym filmie, ponieważ potrzebował pieniędzy i uznał, że główna rola nawet w niskobudżetowym filmie pomoże mu w karierze. I faktycznie Wilkołak przyniósł mu sławę i był pierwszym olbrzymim krokiem w karierze aktorskiej, która w ostatecznym rozrachunku uczyniła z niego milionera i gwiazdę telewizyjną.

Do 1959 roku zagrał gościnnie w licznych serialach m.in. w: „The Adventures of Jim Bowie” (1956), „Crusader” (1956), „Wire Service” (1956), „Wanted: Dead or Alive” (1958, 1959) ze Steve’m McQueenem oraz dramacie krótkometrażowym „Fight for the Title” (1957) jako bokser Kid Lombard. Szybko stał się jednym z najbardziej popularnych młodych aktorów końca lat 50.

Niewiele jednak brakowało, aby tak dobrze zapowiadająca się kariera bezpowrotnie została złamana. W 1959 r. podczas pracy na planie filmu "Legend of Tom Dooley" Landon uległ nieszczęśliwemu wypadkowi. Został poważnie skaleczony nożem w lewy policzek, co groziło oszpeceniem. Aktor musiał poddać się operacji plastycznej. Jakby tego było mało na planie tego samego filmu najpierw został postrzelony z bliskiej odległości ślepakami, a potem złamał nogę. Gdy kilka tygodni później pojawił się na pewnej imprezie część z zaproszonych gości była wyraźnie rozczarowana wyglądem Landona. Aktor, z tak charakterystycznym dla siebie poczuciem humoru skwitował całą sprawę stwierdzeniem: "Byli naprawdę przygnębieni, że nie zostałem oszpecony".

W kwietniu 1959 r. rozpoczął pracę na planie „Bonanzy”. Rola Josepha Francisa Cartwrighta, „Małego Joe” przyniosła mu ogromna sławę. Z czasem oprócz gry zajął się również reżyserią, pisaniem scenariuszy i produkcją. We wczesnych latach serialu producent David Dortort powiedział o zdolnościach aktorskich Michaela: "Najbardziej intuicyjny zestaw naturalnych reakcji, jakie widziałem w młodym aktorze". Stała praca w serialu dała mu poczucie bezpieczeństwa finansowego, przyniosła też prawdziwie męską przyjaźń z Lorne’m Greene (Ben) i Danem Blockerem (Hoss). Z Pernellem Robertsem (Adam) nie był w najlepszych stosunkach. Mówiło się o konflikcie i iskrzeniu pomiędzy aktorami.
Po śmierci Dana Blockera odtwarzającego rolę Hossa oglądalność „Bonanzy” bardzo spadła i kwestią czasu było zdjęcie serialu z anteny telewizyjnej. Landon chcąc oddać hołd Blockerowi napisał scenariusz odcinka „Forever” jednego z najbardziej wzruszających w całym serialu. Jesienią 1972 zakończono produkcję „Bonanzy”, a w styczniu 1973 r. nadano jej ostatni odcinek.

W rok później Micheal Landon wcielił się w rolę Charlesa Ingallsa w serialu wyprodukowanym przez NBC i zatytułowanym „Little House on the Prairie” („Domek na prerii”) (1974-1982). Serial odniósł spory sukces. Zdobył uznanie widzów i krytyków. Był także nominowany do nagrody Złotego Globu.

Kolejnym sukcesem artystycznym Michaela Landona był serial „Highway to Heaven” („Autostrada do nieba”) (1984-1889) i rola Jonathana Smitha. Podczas drugiego sezonu serialu w sierpniu 1985 r. Landon zaprosił do jednego z odcinków, swojego telewizyjnego ojca z „Bonanzy” i przyjaciela Lorne Greene. Zagrali razem po niemal dwunastu latach. Gdy w sierpniu 1987 r. ciężko chory Greene trafił do szpitala Micheal Landon regularnie go odwiedzał. Podobnie zresztą, jak jego serialowy brat Pernell Roberts. Po śmierci Greene’a Landon powiedział o nim: „Był Benem Cartwrightem do końca, był gotów umrzeć bez żadnych skarg” oraz „Lorne był solidnym filarem zarówno dla mnie jak i dla Dana Blockera, znałem go ponad połowę mojego życia (…). Zawsze uważałem go za mojego Pa.”

Ostatnim filmem, w którym zagrał Michael Landon był telewizyjny „Us”. Wcielił się w nim w rolę Jeffa Hayesa niewinnie skazanego i osadzonego w więzieniu. Landon nie tylko zagrał w tym filmie, ale także napisał scenariusz i był jego reżyserem. Premiera filmu miała miejsce 21 września 1991 r., niecałe trzy miesiące po jego śmierci.

Życie prywatne Michaela Landona nie było tajemnicą. Był trzykrotnie żonaty: z wspomnianą już Dodie Levy-Fraser (1956-1962), której synów adoptował - Marka Frasera i Josha Frasera, z Marjorie Lynn Noe (1963-1982), z którą miała pięcioro dzieci – Cheryl Lynn, Leslie Ann, Michaela, Jr., Shawna Leigh, i Christophera Beau oraz z Cindy Clerico (1983 do jego śmierci 1 lipca 1991), z którą miał córkę Jennifer Rachel i syna Seana Matthew. Drugi rozwód był głośny i wyjątkowo nieprzyjemny dla obu stron.

Landon miał dużo zainteresowań: wędkarstwo, karate, malarstwo, budowanie mozaik stolikowych, golf, pływanie, podnoszenie ciężarów, gotowanie, tenis, narty wodne i lotnictwo.
Zmarł w wieku 55 lat, 1 lipca 1991 r. w Malibu na raka trzustki. Na wieść o jego śmierci przerwano uroczystą premierę filmu Terminator 2.

Opracowano na podstawie:
Michael Landon - Wikipedia
Bonanza A Viewer’s Guide To The TV Legend, David R. Greenland
ponderosascenery
Goodbye, Little Joe, People, 15 lipca 1991

Powyższy tekst jest własnością autorki. Rozpowszechnianie, przetwarzanie i kopiowanie całości lub części powyższego tekstu bez zgody autorki jest niezgodne z prawem. (Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 04.02.1994 r. Dz.U. Nr 24, poz. 83).

Domi

To ja dodam tylko, że ''Autostrada do Nieba'' była jego autorskim pomysłem a US miał być pilotem do jego czwartego serialu (swoją drogą z gigantycznym potencjałem), tylko Mike nie zdążył go stworzyć Smutny

No i mała korekta odnośnie dzieci - Chryl Lynn to pasierbica Mike'a, podobnie, jak Mark a Dodie i Mike adoptowali Josha wspólnie po czterech latach małżeństwa. Rok później adoptowali też Jasona Samuela, ale wkrótce (kwestia miesiąca, dwóch) znaleźli się w separacji i sąd zmusił ich do rozwiązania adopcji. Fraser to nazwisko pierwszego męża Dodie, który zginął, gdy była w ósmym miesiącu ciąży. I, żeby nie rzucać zbędnych podejrzeń na Mike'a - Dodie nie mogła mieć własnych dzieci, gdyż miesiąc po ślubie z nim zachorowała na bliżej nienazwaną chorobę i by ratować jej życie poddano ją operacji usunięcia narządów kobiecych. No i dodam jeszcze od siebie, że siostra Mike'a Evelyn przyjęła imię Victoria King, pracowała, jako stylistka fryzur dziecięcych i miała córkę, Christine Ferley, która jest swoistą ambasadorką między fankami Mike'a a nim samym Wesoly

Cheryl Lynn wyszła za Jamesa Wilsona, ale on ją zostawił dla innej. Żona Josha ma na imię Brenda, ale wiem tylko, jak wygląda. Jason ożenił się ze Stephanie Ann, niedawno w 2012, Leslie Ann wyszła za Briana Matthewsa w 1990, Michael Graham ożenił się z Sharee Gregory w 1987 roku, Shawna Leigh wyszła za Chada Lupię w 2007, Christopher Beau poślubił w 2016 Codyego Morrisa a Sean Matthew obecnie ma dziewczynę Ashlen Arredondo.

A, by rozszerzyć opowieść o rodzinie powiem tak - Mike ma trzynaścioro wnuków Wesoly

Jamesa, Monicę, Denielle, Ashley Taylor, Rachel Lynn, Brittany, Justina Matthewa, Dylana Selzera, Austina, Catherine Michelle, Josepha Grahama, Sophię Rae i Olivię Grace.

To tyle, nie mogłam się powstrzymać, bo jego rodzina to mój ulubiony temat Wesoly

ADA

Domi, jesteś prawdziwą skarbnicą wiedzy o Michaelu Landonie. Dzięki :D
Wiesz, jak przygotowywałam ten tekst o Mike'u zastanawiałam się dlaczego zdecydował się na sporą bądź co bądź gromadkę dzieci. Poza tym kolejne rozwody też pewnie nie najlepiej wpływały na rodzinę. Przy tym był wulkanem energii. Bardzo dużo pracował, a chyba jeszcze więcej palił i miał też problemy alkoholowe. Ale biorąc pod uwagę, jak dynamiczne i stresujące życie prowadził to już niczemu się nie dziwię. Wyczytałam, że jak jego przyjaciel Victor French zmarł na nowotwór płuc to Michael poddał się badaniom płuc, bo bał się, że biorąc pod uwagę ile palił też może mieć to samo, co French. Nie miał, ale potem okazało się, że ta choroba jednak go nie ominęła.

Domi

To, że palił nie było jego winą... wiedział od dziecka, że nie powinno się tego robić, ale producent kazał mu się tego nauczyć na potrzeby jednej z jego pierwszych ról... Mike bał się odmówić, bo pilnie potrzebne mu były pieniądze, więc się nauczył... później dopiero ktoś mu powiedział, że mógł to zrobić bez problemu, nauczono by go w takim przypadku udawać, że pali... niestety było za późno, on mial bardzo podatny na nałogi organizm... zrozumiał to, kiedy kilkakrotnie usiłował to rzucić, ale finalnie nie dawał rady Smutny

Ta kwestiajest jego osobistym dramatem... może z tym piciem było podobnie... niestety, wiele na ten temat nie wspominał... wiem tylko, że media rozdmuchały tę kwestię i nie było to wcale tak zaawansowane, jak one to przedstawiają Rolling Eyes

Dzieci chciał mieć, bo chciał dać światu osoby, które zrobią dla niego coś dobrego, chciał je wychować na wartościowe i szczęśliwe osoby... to, że nie był w stanie utrzymać związku było powodem jego ogromnego cierpienia i za każdym razem wyzwalało w nim depresję z której epizodami zmagał się tak, jak matka... być może właśnie problemy emocjonalne związane z tą przypadłością (która faktycznie ma bardzo szerokie spektrum) wpłynęły właśnie na tę kwestię Rolling Eyes

ADA

Domi, masz rację, że problemy emocjonalne zwłaszcza te z którymi Landon zmagał się w dzieciństwie miały wpływ na całe jego życie. Niestety, to czego człowiek doświadczy, gdy jest mały w wielu przypadkach przekłada się na całe życie. Byłam naprawdę szczerze zaskoczona, gdy przeczytałam, jak traktowała go matka. Z ojcem też chyba nie miał najlepszego kontaktu. Zdaje się, że dopiero przed śmiercią ojca w 1959 r. zbliżyli się do siebie.

ADA

Michael Landon w 1953 tu jeszcze jako Eugene Maurice Orowitz. Zdjęcie z New Jersey High School Yearbook

Senszen

takie wczesne zdjęcia zawsze są nieco szokujące Shocked

Ewelina

Dużo rzetelnych informacji o Landonie. Dodam interesujących informacji, a i wzmianka o Pernellu też się zmieściła. I dobrze.

ADA

To prawda, ale niezwykle interesujące. Ciekawe, jakie wówczas miał plany, o czym marzył, jakim był ten chudy, niepozorny chłopak. który został Michaelem Landonem.

ADA

Pozowanie na tle mapy Ponderosy to zdaje się był nieomal rytuał. Tu Michael London nad księgą rachunkową Ponderosy. Ten mały stosik monet to chyba nie był zysk, jaki przynosiło ranczo Mruga

Senszen

Oszczędności? Mruga

ADA

Być może

Adam zapewne miałby więcej oszczędności Mruga

Domi

A może reszta jest poza kadrem...? Rolling Eyes

Joe przecież nie szastał pieniędzmi Wsciekly

ADA

Jak to nie szastał? Przecież grał w pokera Laughing

Senszen

To szastał kartami Mruga