O rysowaniu

Senszen

Poniższy tekst a zwłaszcza prace zamieszczone, są własnością autorki. Rozpowszechnianie, przetwarzanie i kopiowanie całości lub części poniższego tekstu bez zgody autorek/autorów jest niezgodne z prawem. (Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 04.02.1994 r. Dz.U. Nr 24, poz. 83).

O rysowaniu.

Rysowanie jest zajęciem, któremu czasem poświęcamy uwagę. Czasem to lubimy, czasem nie. Czasem nam wychodzi a czasem nie… nie ukrywajmy, tak jest chyba najczęściej. Czasem znużeni brakiem rezultatów porzucamy rysowanie i zapominamy o tym, jaką przyjemność nam to kiedyś dawało.
Rysowanie jest zajęciem, które potrafi dać przyjemność, odprężenie. Ostatnimi czasy coraz popularniejsze stały się kolorowanki tworzone z myślą o dorosłych użytkownikach. Skomplikowane wzory, dużo możliwości… ale w głowie naszej pojawić się może chęć by zrobić coś więcej.

Powrót do rysowania, często po wielu latach nieaktywności, jest problematyczny, wydaje się być trudny. Nie twierdzę, że nie jest. Im więcej czasu minęło, tym trudniej nam zacząć, bo myślimy, że brakuje nam wiedzy, umiejętności, czasu.

Na początku więc są wątpliwości. Gdy pokonamy wątpliwości, pojawiają się problemy. Pierwszym problemem, jaki napotykamy jest wybór techniki. Potem pomysł. A potem sami sobie tworzymy problemy i wątpliwości Mruga

Rysować możemy w zasadzie na wszystkim i wszystkim – pod tym względem jest to zajęcie mało wymagające i bardzo sympatyczne. Rysować możemy kredą na chodniku, długopisem na kartce papieru, ołówkiem na ścianie, węglem na papierze pakowym. Każdemu pasuje coś innego.

Ale mam nadzieję, że krótki poradnik na temat technik i materiałów komuś się przyda Wesoly

Do niektórych technik, w ramach możliwości, dodałam przykłady rysunków. Prace te są mojego autorstwa.

PAPIER

Wybór materiału, na jakim będziemy rysować jest krokiem pierwszym. Dla ułatwienia załóżmy, że będzie to papier. Sklepy papiernicze są obficie wyposażone i ręka nam drży nad stosem bloków…

Na co zwracać uwagę? Bloki rysunkowe jak sama nazwa wskazuje, oferują papier służący do rysowania. Blok techniczny jak nazwa wskazuje, oferuje papier do… zajęć technicznych. Ja osobiście zawsze wolałam rysować na papierze technicznym. Jest sztywny, co pozwala mi na swobodniejsze operowanie kredkami i ołówkiem. Co kto woli. A są jeszcze bloki papieru do akwareli, pasteli, akryli…

Wybierając papier bierzmy więc pod uwagę:

a. Osobiste preferencje. Im więcej rysujemy, tym lepiej wiemy, co nam pasuje.
b. Gramatura papieru – gramatura papieru wskazuje nam właśnie na grubość papieru. Papier używany do kserowania ma ok 80g/m2. Blok techniczny może mieć gramaturę ok 160-190g/m2. Papier do akwareli to gramatura ok 200-260g/m2.
c. Faktura papieru – niekiedy potrzebny jest nam papier bardzo gładki, o małej porowatości. Kiedy indziej wybieramy papier o wyraźnej ziarnistości, większej chłonności. Wyjaśnię lepiej, gdy dojdę do technik rysunku.
d. Kolor – biel to nie zawsze biel, a w ofercie mamy papier we wszystkich kolorach. Po co się więc ograniczać?
e. Informacja producenta – bloki często opatrzone są informacją, do jakich celów producent je stworzył. Nie zawsze warto brać to pod uwagę, ale ignorować też nie warto.
f. Nasze pomysły i nasza intuicja.

Czym będziemy rysować? Tu pojawia się tyle opcji, ile pomysłów. W zasadzie, jak już wspomniałam, rysować można wszystkim. Ale też, nie można zapominać, że efekt, jaki uzyskamy zależy od jakości naszego urządzenia. Na ogół może nie zwracamy na to uwagi, ale przy rysowaniu liczyć się będzie grubość linii, czystość, płynność ruchu…

Możemy długopisem lub piórem. Możemy cienkopisem, możemy żelopisem. Możemy ołówkiem…

Nie będę udawać mądrzejszej niż jestem Wesoly

Malowanie i rysowanie ma swoje ograniczenia. Są tu zasady, są techniki, są fakty. Ja, niestety, jestem w stanie powiedzieć co nieco tylko i wyłącznie z punktu widzenia amatora.

Ołówki

Ołówek ma tą zaletę, że możemy go wymazać. Potrzebna jest nam więc dobra gumka i dobra temperówka.
Rysowanie ołówkiem jest jednak chyba trudniejsze, niż się zwykle uważa. Ołówkiem możemy uzyskać kreskę, możemy uzyskać krechę, możemy uzyskać plamę i cień. Ołówek oznaczony jako H – jest ołówkiem twardym. B – to ołówek miękki. HB – twardość pośrednia.
Nie trzeba mieć całego zestawu ołówków. Śmiem twierdzić, że używając trzech ołówków – HB, 2B i 6B można uzyskać przyjemne efekty. Im więcej jednak mamy narzędzi, tym efekty są bardziej zróżnicowane a i zabawa większa Laughing

. Samo kupowanie jest zabawą Laughing

W zasadzie… nie mam dobrego przykładu do ołówka. Podejrzewam, że korzystam z niego niedostatecznie umiejętnie. Zasadniczo ołówek służy do robienia kreski, plamę należy robić poprzez umiejętne kreskowanie. Zasadniczo ołówka nie powinno się rozmazywać a już na pewno nie powinno się tego robić palcem. Tak słyszałam. Jednak moje palce i moje ręce to moje najlepsze narzędzia i ten…

Węgiel i sangwina
Umieszczam w jednym akapicie, ze względu na pewne podobieństwo użytkowania.
Węgiel można kupić w bardzo naturalnie wyglądających pałeczkach, sztyftach (podejrzewam, ze jest to węgiel lekko przetworzony i utwardzony, pewni przez dodanie jakiej żywicy) czy w formie lasek. Węglem rysuje się przyjemnie, bardzo twórczo acz mało schludnie. Świetnie się rozmazuje, kreski robi się wyraźne i bardzo ekspresyjne. Dostępny w odcieniu węgla.
Sangwina – pochodzenia naturalnego, ale widziałam w postaci sztyftów (czyli pewnie lekko przetworzona i utwardzona), czyli formie wygodnej do użytkowania. W zasadzie jest chyba kilka odcieni sangwiny – mniej lub bardziej nasycone odcienie brązu. Rozprowadza się dobrze po kartce, podobnie jak węgiel.

Do rozcierania węgla czy sangwiny poleca się czasem papierowe wiszery (albo bawełniane patyczki do uszu Mruga

)… można kupić, pewnie samemu też można skręcić. Nie używałam, podobnie jak w przypadku ołówków zadowalam się wysoce nieprofesjonalnym palcem/palcami.

Pastele suche

Po węglu przechodzę do techniki podobnej - czyli pasteli suchych. Występują jako pastele twarde – z większą zawartością gumy oraz pastele miękkie. Jak sama nazwa wskazuje, są to pastele suche i dosyć miękkie. Łatwo się kruszą, świetnie się rozprowadzają, doskonale mieszają. Pastele sprzedaje się w postaci tępo zakończonych pałeczek. Pastele mają kolory żywe, bez problemu można uzyskać różne natężenia kolorów. Szeroka paleta ułatwia mieszanie i tworzenie najrozmaitszych odcieni pośrednich. Są wygodne w użyciu. Do rozprowadzania zalecane są pewnie wiszery, ja oczywiście używam palców i gumki. Jestem wysoce nieprofesjonalna.
Efekty, jakie można uzyskać pastelami są… jak ktoś ma talent, to może uzyskać spektakularne efekty. Była to technika, z tego co się orientuję, popularna w okresie secesji. Wiele prac Wyspiańskiego wykonanych jest pastelami, pastelami operował również Axentowicz.
I tu jest uwaga: pastele suche są pastelami dosyć mocno się kruszącymi, najczęściej zalecany jest dobór papieru o większej ziarnistości. Bardzo ładnie pastele też prezentują się na tle kolorowego papieru.

Pastele olejne

Pastele olejne to pastele, w których do spojenia barwnika użyto olei. Pastele te można rozpuszczać w terpentynie i traktować jako farby. Kolory pasteli olejnych są bardziej nasycone, bardziej wyraziste niż pasteli suchych. Mają tez więcej… hmm… blasku (no, jak są na bazie olei to się błyszczą). Kolory miesza się dosyć dobrze, pigment jest trwały. Tych pasteli w zasadzie się nie rozciera. Oczywiście, można to robić choć jest to zajęcie trochę uciążliwe i nie wiem czy ma to swoje uzasadnienie. Ja ostatnimi czasy by rozprowadzić kolor najczęściej używam bieli.

Kredki bambino

Kilka słów jeszcze o kredkach bambino. Znamy je wszyscy i powiem to szczerze – są świetne Wesoly

Używanie ich to prawdziwa przyjemność, kolory się przyjemnie miesza, można uzyskać różne natężenia jednej barwy. Można je też swobodnie mieszać z innymi technikami. Do tego są małe, dostępne w 24 kolorach i tanie.

kredki bambino+cienkopis+pastela sucha

Mamy już nasz rysunek. Niezależnie od tego czy chcemy go przechowywać dłużej czy nie – rysunek nasz warto jest zabezpieczyć przed osypywaniem się (węgiel, pastele suche) czy zacieraniem tych precyzyjnie wycyzelowanych linii (ołówek, pastele olejne). Najprostszym sposobem jest spryskanie lakierem do włosów. O ile chcemy, by nasze rysunki były zabezpieczone bardziej profesjonalnie to na powierzchnię nanosi się fixatywę – substancję chemiczną, która zabezpiecza przed żółknięciem, osypywaniem się barwnika, zacieraniem się rysunku itp. Nadaje też delikatny połysk. Można kupić w formie spreju. Fixatywy warto też używać w trakcie rysowania, by zabezpieczyć kolejne warstwy rysunku i nie dopuścić do mieszania się kolorów.

ADA

Bardzo fajny tekst. W prostych słowach, a przy tym ciekawie przedstawiłaś temat, który dla mnie jest jedną wielką tajemnicą. Lubię malarstwo i podziwiam tych wszystkich, którzy z kresek kropek, ciapek, maźnięć potrafią zrobić dzieło sztuki. Ja do rysunku mam dwie lewe ręce, choć z upodobaniem sięgam po kolorowanki dla dorosłych. Ostatnio wypełniam kolorem kwiaty. Wychodzą różne dziwolągi, ale to nieistotne. Istotne jest to, że przy takiej kolorowance naprawdę można wypocząć, a na pewno uspokoić się. Jeśli ktoś chce się zrelaksować, o niczym przy tym nie myśląc to najlepsze są takie właśnie kolorowanki. Wink

:D

Senszen

Kolorowanki na pewno są bardzo przyjemnym rozwiązaniem, tym bardziej, że wzorów jest teraz zatrzęsienie i każdy znajdzie coś dla siebie. Prawie.
Cieszę się, że tekst się spodobał Wesoly

Mam nadzieję, że ktoś jeszcze dorzuci coś od siebie... kiedyś...
W każdym razie planuję jeszcze część poświęconą malowaniu i krótki akapit o pomysłach Wesoly

ADA

Chętnie przeczytam. A myślałaś, żeby przedstawić postaci ciekawych malarzy, a przynajmniej tych, którzy najbardziej Ci się podobają, inspirują... Wesoly

Senszen

Przed chwilą myślałam, czy jest sens przedstawienia tych najciekawszych - w mojej opinii - stylów malarskich Mruga

Zastanowię się, choć lista malarzy by była zaskakująco krótka i mało oryginalna Mruga

ADA

Ale to można połączyć style, artyści, a do tego Twoje przemyślenia o wyższości jednego stylu nad drugim. Mógłby wyjść ciekawy tekst Wesoly

Senszen

ADA

Nie przeceniam :D To była tylko taka sugestia :D

Senszen

Poniższy tekst a zwłaszcza prace zamieszczone, są własnością autorki. Rozpowszechnianie, przetwarzanie i kopiowanie całości lub części poniższego tekstu bez zgody autorek/autorów jest niezgodne z prawem. (Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 04.02.1994 r. Dz.U. Nr 24, poz. 83).

O malowaniu

Malowanie wydaje się być działaniem jeszcze bardziej abstrakcyjnym, niż zwykłe rysowanie. Nie tylko bardziej abstrakcyjnym, ale i znacznie trudniejszym, wymagającym większych nakładów finansowych… i jakby ogólnie mniej poręcznym aktem.
Z bólem serca przyznaję, że jest to prawda. Rysowaniem można zająć się nieco na boku, zwinąć się w kłębek i szkicować zawzięcie trzema ogryzkami ołówka i kikutami kredek, które po złożeniu mieszczą się w piórniku. Rysunki można mieć złożone schludnie w szkicowniku i wszystko jest poukładane.

Malowanie niestety, ale na ogół wymaga więcej miejsca. Wymaga również nieco większych nakładów finansowych. Czasem też wymaga więcej czasu i cierpliwości. Jest też dziedziną bardziej złożoną niż rysowanie. Ja, jak na razie, temat ten liznęłam. Jest smakowity i warty dalszego kosztowania Mruga

Zanim przystąpimy do malowania farbami, pędzlami, palcami czy trąbami (inne metody już pominę Rolling Eyes

) można przyjrzeć się czemuś łatwiejszemu w użyciu.

Markery

W sklepach plastycznych znaleźć można bardzo duży wybór profesjonalnych markerów służących do malowania. Markery te mogą być na bazie wody (jak farby akwarelowe), bazie alkoholu, farb akrylowych. Są markery do rysowania po papierze, po płótnie, po szkle – zmazywalne, kredowe lub takie, które nie zmyją się nawet w zmywarce – po porcelanie, po drewnie. Dające efekt trójwymiarowy, dwuwymiarowy, transparentny i matowy. Do wyboru.

Jest kilka wiodących marek markerów. Ja, jak na razie wypróbowałam jedną Laughing

Markery zalecane są jako narzędzie idealne do rysowania komiksów, mangi ale też i każdej innej formy. Zalecany jest do nich specjalny papier… i tu przyznam, że jestem trochę zagubiona. Papier do markerów wyróżnia się tym, że jest bardzo gładki, nie chłonie od razy barwnika, umożliwiając łączenie kolorów na powierzchni papieru. Szkicowniki zalecane do markerów mają zwykle gramaturę około 100g/m2 – czyli jest to papier raczej cieniutki. Próbowałam różnych papierów, początkowo do akwareli, potem już innego, gładszego, na końcu specjalnego do markerów o dużej gramaturze (260g/m2). I koniec końców… za każdym razem miałam ten sam problem – rysunek w bardzo nieestetyczny sposób przebijał mi na druga stronę. Może to mój błąd, może specyfika samych markerów. Nie wiem, ale nie jestem z tego zadowolona.

Wracając do samych markerów – najczęściej firmy oferują szeroką gamę kolorystyczną, która umożliwia uzyskanie pożądanych rezultatów. Można je kupować na sztuki, by skompletować swoje własne marzenie. Można kupić gotowe zestawy. Kupując markery warto zwracać uwagę nie tylko na sam kolor, ale również na przejrzystość – bo kolory mogą być mniej lub bardziej kryjące. Możliwe jest uzyskiwanie cieniu, półtonów, mieszanin kolorów… I do tego, używając mazaka przy pomocy jedynie siły nacisku, kontrolujemy ilość farby spływającej na papier.

Korzystanie więc z mazaków jest… ja w każdym razie się naprawdę dobrze bawiłam. Nie jest to bardzo proste, ale wydaje mi się, że łatwiejsze niż operowanie farbami i pędzlem.

MALOWANIE

Przechodząc zaś do malowania. Potrzebny jest nam podstawowy ekwipunek. Na pewno potrzebne są nam pędzle – zapewne nie ja jedna mam wspomnienia sztywnych, plastikowych pędzli, którymi nie dało się zrobić cienkiej linii. Zakupienie pędzli normalnych, przeznaczonych do malowania a nie do… nie mam pojęcia do czego są takie tandetne pędzle. Chyba do zniechęcania człowieka. W każdym razie, zakupienie normalnych pędzli z włóknami z tworzywa sztucznego znacznie ułatwia sprawę.

Pędzle

Sklepy plastyczne oferują pędzle z włosem naturalnym (włosy kuny, wiewiórki itp.), włosem sztucznym i pędzle ze szczeciny. Szczecina jest też naturalna, ale sztywniejsza. Zakupić można specjalne szpachelki.

pędzle z włosem naturalnym (kuna, wiewiórka itp.) są to pędzle o włosiu miękkim, elastycznym. Najlepsze są do farb akwarelowych.
pędzle ze szczeciny – szczecina jest sztywniejsza niż włos wiewiórki, o czym przekonać się można głaszcząc świnię i głaszcząc wiewiórkę. Są to pędzle odpowiedniejsze do farb gęstych, między innymi do farb olejnych.

włosie do pędzli uzyskiwane jest metodą próśb i przekupstwa. Żadne stworzenie nie cierpi

pędzle z włosem syntetycznym – ponieważ niejednej osobie żal będzie wiewiórek czy innych stworzonek, powiem autorytarnie. Są to bardzo dobre pędzle. Jakościowo nie sądzę, by znacznie odbiegały od pędzli z włosów naturalnych. Nie bez znaczenia jest też cena, relatywnie są one tańsze. A pędzle, niestety, ale się niszczą. W zasadzie, pędzle z włosem syntetycznym najlepsze są do farb akrylowych, ale myślę, że można ich bez przeszkód używać i w innych technikach.

Pędzle mogą być okrągłe lub płaskie. I do tego mamy kilka wariantów oraz szereg grubości. To, jakich pędzli będziemy potrzebować będzie zależeć od tego, jak malujemy, jakie format preferujemy, jaki styl nam odpowiada. Na pewno przyda nam się:

a) Jeden lub trzy, ewentualnie pięć cieniutkich pędzelków okrągłych (rozmiar 0, 0/5, 0/10)
b) Pędzel płaski szeroki – odpowiedni do malowania tła i większych szczegółów. (rozmiar 8 lub 10 lub większy, na przykład 16)
c) Pędzel płaski cienki (powiedzmy rozmiar 0 i 2)
d) Pędzel typu „koci język” – jest to pędzel płaski, ale o zaokrąglonym pokroju. Bardzo przyjemny w obsłudze i bardzo uniwersalny.
e) Szpachelki – nie są konieczne, ale pooglądać można. Tym bardziej, że szpachelki pomocne są w malowaniu teksturą i wydobywaniu faktury. Można też malować tylko szpachelkami, ale to już odrębny temat.

Pędzle kupuję z przyjemnością i zwykle po prostu stoję sobie przy ladzie i je oglądam. Lekko macam, patrzę czy są gładkie, czy są elastyczne. Zwykle w trakcie pracy sami się przekonujemy, co nam pasuje. To stwierdzenie, choć na pewno bardzo denerwujące, jest też bardzo prawdziwe – każdy z nas maluje i rysuje inaczej. I po prostu, każdy z nas ma inne potrzeby Wesoly

Podobrazia

Podobrazia to płótno rozparte na drewnianych ramach. Płotno takie sprzedawane jest już zagruntowane i gotowe do użytku. Mamy do dyspozycji płótna bawełniane lub lniane. Choć większej różnicy między bawełną a lnem nie widzę, to mogę powiedzieć, że jest różnica między podobraziami różnych firm. Warto zapamiętać, jakie nam pasuje. Na ogół jest określone, czy podobrazie przeznaczone jest pod gwasz, temperę, akryl czy olej.
W sprzedaży są również deseczki zagruntowane oraz deseczki pod ikony. Mnie osobiście na deseczkach maluje się gorzej niż na płótnie, brakuje mi elastyczności.

Zarówno farby akrylowe jak i farby akwarelowe kładzione mogą być na papier. Bloki są odpowiednio opisane – na pewno jest to papier o dużej gramaturze, tak by nam szczególnie nie przesiąkał ani się nie zwijał.

Farby

O farbach pisać można wiele, ja jednak ograniczę się do trzech typów farb.

Farby olejne

Farby olejne to farby, w których pigment rozprowadzony jest w odpowiedniej mieszaninie olei. Do używania farb olejnych na ogół potrzebne jest odpowiednie medium do rozcieńczania (choć jest jakaś hybryda, farby olejne rozpuszczane wodą), rozpuszczalnik do mycia pędzli i więcej cierpliwości. Farby olejne schną dłużej, inna też jest technika malowania. Uzyskany efekt jest bardziej jednolity, idealnie są uchwycone tony, półtony, cienie. O ile ktoś potrafi ich używać Wesoly

Obrazy malowane farbami olejnymi trzeba też zabezpieczać by kolory nie uległy zniszczeniu, sczernieniu czy innym reakcjom. Czytając opakowania różnych specyfików malarskich trzeba zwracać uwagę, czy jest to specyfik uniwersalny, czy konkretnym do farb olejnych. I nic więcej w temacie nie wiem :sad:

Farby akwarelowe

Tutaj również będzie krótko. Farby akwarelowe są na bazie wody i rozpuszczane są wodą. Pędzle myje się wodą. Dostępne są w postaci kostek – pigment utwardzony gumą czy czymś takim, oraz w postaci płynnej. Schną szybko, uzyskujemy nimi piękne, mgliste krajobrazy czy tajemnicze impresje. Można nimi malować na papierze (nawet jest to wskazane). W przypadku farb akwarelowych jednak, bardzo trudno jest zamalować błędy, kolory trochę niekontrolowanie rozpływają się po kartce a koloru jasnego nie naniesiemy na kolor ciemny (dlatego dobrze jest mieć płyn maskujący – substancję żywiczną, którą nanosimy na papier. Po wyschnięciu i przemalowaniu innych powierzchni zdrapujemy ją gumka i mamy obszar niezamalowany). Jedni je lubią, inni nie. Ja nie, dalej jeszcze mam obrzydzenie ze szkoły.

Farby akrylowe

Farby akrylowe to bardzo świeży rodzaj farb, który popularność zdobył w poprzednim wieku, czyli wieku XX. Są to farby uniwersalne. Mają żywe kolory i konsystencję farb olejnych i rozpuszczalność farb akwarelowych (woda). Do tego szybko schną. Można nimi nanosić cieniutkie warstwy koloru (laserunek). Znakomicie się mieszają, są bardzo podatne na sugestie i bardzo plastyczne. Dostępny jest szereg mediów rozpuszczających, które przyśpieszają schnięcie, opóźniają schnięcie, dodają faktury (chociaż można sobie też wsypać piasek albo sól). Do tego farby akrylowe ładnie się łączą z innymi technikami. Są proste w użytkowaniu, praktycznie bezzapachowe i łatwo zmywalne. Wymarzone do użytkowania na małych powierzchniach Wesoly

Nie ma konieczności ich zabezpieczania, choć można to zrobić i cieszyć się efektem. Farby akrylowe dostępne są również w wersji matowej i satynowej, kolory mają różna transparentność… Można nimi stworzyć naprawdę ciekawe rzeczy.

Inne akcesoria

Co jeszcze może nam się przydać?

a. Na pewno paleta – gładka, w kolorze białym, z tworzywa sztucznego, które łatwo się zmywa. Używam deseczek do krojenia.
b. Szmatka – do wycierania różnych rzeczy.
c. Ręcznik papierowy – do osączania pędzli, do wycierania nadmiaru farby… Można to robić szmatką, ale ręcznik papierowy jest znacznie praktyczniejszy.
d. Pojemnik na wodę.
e. Pojemnik na pędzle
f. Pojemnik na mokre pędzle
g. Różne rzeczy do farb olejnych (?)
h. Różne rzeczy, które chcemy wrzucić do farby i zobaczyć, co nam z tego wyjdzie ( Embarassed

)
i. Sztaluga

Sztaluga

Sztaluga może nie być koniecznym elementem wyposażenia, choć dodaje splendoru i powabu. I do tego, niestety, ale zajmuje sporo miejsca. Sztaluga jednak pozwala nam na odpowiednie ułożenie papieru/podobrazia. Najlepiej bowiem rysuje się, gdy obraz mamy przed oczami, ustawiony praktycznie równolegle. Pozwala to na uniknięcie dziwnych wygięć kręgosłupa i skomplikowanych wygibasów perspektywicznych. Sztalugi są różnych kształtów i rozmiarów, różnych kolorów. Metalowe, drewniane, bukowe, sosnowe, dębowe. Plenerowe, składane, stojące, studyjne. Z podstawką, z półeczką… z plamami farby i z pajęczynami między nóżkami Wesoly

ADA

Kolejna porcja wiedzy podana w sposób lekki i przyswajalny. A tak przy okazji to sztalugi mają swój niezaprzeczalny powab, nawet dla tych którzy nie malują. Możliwości ich wykorzystania są spore Wink

:D

Senszen

O tak :D Sztalugi są wysoce przydatne również jako miniaturowa suszarka do ubrań. O ile oczywiście nie stoi na sztalugach mokre płótno.

ADA

Ja raczej myślałam o małej sztaludze, jako wieszaku na biżuterię, a jeszcze bardziej na wyeksponowanie fotografii, najlepiej tych ulubionych Wink

:D

Senszen

A ja myślałam o już stojącej sztaludze, takiej normalnej wielkości. Trudno przecież, by stała tak bez celu gdy weny stroją fochy Laughing

ADA

O tak. Weny strojące fochy to istny horror Laughing

Aga

O matko! Ileż informacji w pigułce Senszen. Smile

Jednak dołączę się do wypowiedzi ADY, że i mnie Bozia dwie lewe ręce dała do malowania/szkicowania/rysowania. Ale Twoje dzieła piękne i wieloma technikami tworzone. Najbardziej podobają mi się te tworzone pastelami i farbami akrylowymi..... i że tak zapytam dlaczego Adasiowi wygryzło pół głowy?