Nuda, czyli o nas, początki

ADA

Blocker chciał być przebiegły, ale Gigi nie dała mu szans.

To, że Pernell nie chciał grać w "Bonanzie" to fakt. On chciał się rozwijać zawodowo. Na pewno nie myślał o wielkiej, a tym bardziej wiecznej sławie. To nie było w jego stylu. Gdyby tylko na tym mu zależało, Adama grałby do końca serialu.

scarlet13

Ja chyba nie do końca wierze w takie zapewniania, że aktorowi nie zależy na sławie.
Nikt nie chce być wybitnym aktorem anonimowym.
Chociaż możliwe, że mniej popularne produkcje mogą być ciekawsze pod względem artystycznym.

Senszen

ADA

Dziękuję bardzo za ciekawy komentarz. Very Happy

Przyznam się, że nie było moim zamysłem, aby to Gigi zdominowała odcinek. Ona tak mi wyskoczyła w trakcie pisania odcinka. Potrzebna była mi postać, która zna się na alkoholach i tak padło na Gigi. Ale obiecuję, że jeszcze wróci do poprzedniej formy, choć masz rację, Gigi jest bardzo bystra. Mruga

Senszen

Aż szkoda marnować taki talent Crying or Very sad

ADA

Myślę, że Gigi Cię nie zawiedzie. Mruga

Senszen

Już się cieszę Mruga

Dopingujmy kobietom, zwłaszcza w tym męskim świecie lat '60 Mruga

ADA

Tak właśnie sobie rozmyślałam na dalszymi losami naszej grupki i doszłam do wniosku, że koniecznie trzeba sprawdzić, czy Pernell nie zgubił Senszen na tej przejażdżce i co z Zoriną i Zorro. Very Happy

Obawiam się, że wątków się namnożyło i chyba tak szybko nie pojedziemy w plener. Very Happy

Senszen

Koniecznie!
Ale opóźnienia w kręceniu muszą doprowadzać Dortota do szału Mruga

ADA

Postaram się wkurzyć Dortorta. Very Happy

Senszen

I słusznie Mruga

Myślę, że Gigi może się przydać Mruga

ADA

A to już jest jakiś pomysł. Gigi, jako klapsterka może nieźle namieszać na planie. Muszę to sobie przemyśleć. Very Happy

Senszen

Do usług

ADA

Część XXIII

Co z was za mężczyźni?!

- No, to się porobiło – jęknęła Aga na widok omdlałego Blockera.
- Coś ty mu dolała do tego drinka? - spytał Alvin, patrząc oskarżycielskim wzrokiem na Gigi. Ona tylko zruszyła ramionami, po czym rzuciła:
- Widać niezwyczajny jest i tyle.
- Swoją drogą to aż nieprawdopodobne, żeby taki chłop, jak Blocker padł, niczym ścięty – zauważył Gunsmith i dopił swojego drinka.
- A nie pomyślałeś, że informacja Ady o tym, że jesteśmy z przyszłości tak na niego podziałała? - zapytał Adam.
- Możliwe, że masz rację. Trudno przewidzieć, jak człowiek zareaguje na takie rewelacje – odparł Johann, odstawiając na szafkę opróżnioną szklankę, a następnie troskliwe poprawiając glokusia zatkniętego za pasek.
- Jesteście w błędzie – wtrącił się do rozmowy Alvin – to nie ta wiadomość pozbawiła go przytomności, a specjalny składnik naszej klapsterki.
- Jaki?! - spytali równocześnie Adam i Johann.
- No, Gigi powiedz im – zachęcił Alvin.
- Jesteście niemożliwi – dziewczyna pokręciła z politowaniem głową. - Okey, niech wam będzie. Powiem.
Mężczyźni z zaciekawieniem wlepili wzrok w Gigi i wyglądali tak, jakby za chwilę mieli posiąść wiedzę tajemną. Ona, aby ponapawać się wyrazem ich twarzy, w jej ocenie z lekka nierozgarniętym, na chwilę zawiesiła głos.
- No – przynaglił ją niezbyt kulturalnie Johann.
- Piwo – odparła, robiąc minę słodkiej idiotki.
- Piwo? - zapytał męski duet, podczas gdy Alvin uśmiechał się tajemniczo.
- Mhm – mruknęła zadowolona.
- Takie… piwo, piwo? - Adam nie wierząc w to, co usłyszał, szybko zamrugał powiekami.
- Dokładnie takie – odparła z nieukrywaną ironią Gigi.
- Twierdzisz, że piwo zwaliło go z nóg? Nie wierzę.
- A chcesz się przekonać? - spytała klapsterka z jeszcze większą ironią.
- Raczej nie – Adam wycofał się poza zasięg wzroku Gigi.
- Ale ja chętnie bym spróbował – rzekł z szerokim uśmiechem Johann.
- Nie radziłbym – zasugerował cicho Alvin.
- A dlaczego? Jestem na wszystko gotowy, Glokuś też - upierał się Gunsmith.
- Doprawdy? Jesteś od Blockera o połowę lżejszy…
- I co z tego?
- To z tego, że… - zaczął poirytowany Alvin.
- Tygrysku, pozwól, że ja mu wytłumaczę – Gigi przysiadła na kolanach przyjaciela i z czarującym uśmiechem zwróciła się do Johanna: - skoro Blocker po wypiciu moich trzech drinków leży tu jak sztywny indiański totem, to ty po wypiciu jednego byłbyś więcej niż sztywny.
Johann zupełnie zaskoczony, czknął, po czym całkiem poważnie, stwierdził:
- Nie wiem, jak ty Alvin, ale ja zaczynam się jej bać.
- A ja nie mam czego, przecież to moja dziewczynka – mruknął nie bez dumy Alvin i cmoknął Gigi w usta.
- Dobra, dobra, lepiej powiedz coś mu dolała, bo w to piwo jakoś nie wierzę – powiedział tymczasem Adam.
- Niech wam będzie, powiem. To naprawdę było piwo. Stara zasada barmańska mówi: nie mieszaj tego co gazowane z tym co nie jest gazowane.
- Ale Dan to wielki chłop.
- Dlatego i proporcje składników musiały być odpowiednio dobrane – Gigi uśmiechnęła się niewinnie.- Do podstawowych składników, czyli wódki i soku pomarańczowego dodałam dwie miarki ginu, po miarce rumu i tequili Olmeca Altos Plata, o wyjątkowej czystości, pełnej słodkich nut cytrusów.
- Chcesz powiedzieć, że to wszystko znalazłaś w lodówce i barku Landona?
- Owszem. Czego on tam nie ma. Prawdziwy z niego koneser.
- Raczej pijak – rzuciła Aga, która starała się ocucić Blockera, podczas gdy Ada stała nad nimi, gotowa udzielić wszelkiej pomocy. Na ten widok Gigi, radośnie rzuciła:
- Daj spokój. Jest tak ubzdryngolony, że obudzi się jutro rano z potężnym kacem i nic nie będzie pamiętać. A wracając do twoich wątpliwości, Adamie to oprócz tych wszystkich składników dodałam oczywiście nieco piwa, dużo, bardzo dużo kostek lodu i pewien maleńki dodatek, ale to już moja słodka tajemnica.
- Chyba nie pigułkę gwałtu? - Adam zatrwożył się.
- Patrząc na Dana, to całkiem możliwe – przyznał z niepokojem Gunsmith.
- Gigi, żabciu, czy to zrobiłaś? - spytał łagodnie Alvin.
- No, wiesz, jak możesz? - oburzyła się dziewczyna i rozżalona, dodała: - myślałam, że mnie znasz. Ja nie stosuję takich metod.
- A jakie? - zagadnął. Gigi coś mu wyszeptała do ucha, a on ze zrozumieniem kiwnął głową i rzekł: - a to w porządku. Oprócz kaca nic mu nie będzie, tak więc panowie możecie odetchnąć. Moja wiewióreczka wie, co robi.
- To kamień spadł mi z serca – rzekł, ocierając czoło, Adam.
- O to, to – dodał Johann i nie bardzo wiedząc, co mógłby jeszcze powiedzieć, popatrzył na niewinnie wyglądającą klapsterkę i dodał: - ale, psycho.
- Psycho to będzie, jak on nam tu zejdzie – zauważyła Ada – a skoro skończyliście tę fascynującą dyskusję, to może pomoglibyście przenieść Blockera na łóżko.
- Z chęcią – Gigi zerwała się z kolan Alvina.
- Ty Gigi, lepiej nie zbliżaj się do Dana – rzekła stanowczo Ada.
- Dlaczego? Chcę pomóc.
- Już pomogłaś i to bardzo – rzuciła Aga. - Lepiej przynieść tu trochę lodu. Trzeba zrobić mu okład, bo w tym upale mózg mu się zlasuje.
- Ale lodu nie ma – odparła płaczliwie Gigi. - Zużyłam cały… no, co tak patrzycie, chciałam dobrze.
- Nie wątpimy – Ada westchnęła. - Powiem wam jedno, że jak Dan wyciągnie nam tu kopyta to na resztę życia trafimy do pierdla.
- Przecież to nie możliwe – rzekła Gigi. – My jesteśmy z XXI wieku. Gdy kręcili „Bonanzę” większości z nas nie było w planach. Na przykład moja mama nosiła wtedy pieluchę w zębach. Sąd nie może skazać kogoś, kogo nie ma – dodała radośnie.
- W sumie to ma rację – zauważył Adam.
- Tak myślisz? - warknęła Ada i przedrzeźniając mężczyznę, stwierdziła: - w sumie możesz sprawdzić. Tymczasem moi panowie ruszcie dupska i połóżcie Blockera na łóżku.
Mężczyźni bez słowa sprzeciwu pochylili się na leżącym aktorem i z wysiłkiem wymalowanym na twarzach spróbowali go podnieść. Niestety nie bardzo im to szło.
- Do licha, macie go podnieść i przenieść na łóżko, a nie ciągnąć po podłodze i to tak, że aż mu głowa odskakuje! - krzyknęła Ada.
- Ale on jest ciężki, jak słoń… - jęknął Alvin.
- Coś w krzyżu mi strzeliło - poskarżył się Gunsmith.
- Zegnij nogi w kolanach – zasugerował Adam – to łatwiej ci pójdzie.
Tymczasem Aga widząc, co wyprawiają jej, pożal się Boże, koledzy, westchnęła ciężko i stwierdziła:
- Nie dość, że bidulek będzie miał gigantycznego kaca, to jeszcze zafundujecie mu guza wielkości strusiego jaja.
- I dobrze – odparł Adam. – Będziemy mieć pewność, że nic z rewelacji Ady nie pozostanie mu w głowie, a jeśli nawet, to pomyśli, że to był sen.
- No, to fertig – zakomunikował w swoim języku Johann, gdy Blocker został wciągnięty na łóżko.
- Nie tak zaraz – odparła Ada i poleciła: - ściągnijcie mu kowbojki.
- Po co? - spytał z miną kretyna, Adam.
- Bo mu nogi spuchną i będzie miał kłopoty z krążeniem, geniuszu. Ruszcie się – poleciła. - Ja poluzuję mu pasek.
- Mowy nie ma – sprzeciwił się Adam.
- Chodzi ci o ten pasek? - spytała z kpiną Ada.
- Nie, o kowbojki. Jak mu je ściągniemy, będzie tu śmierdzieć, jak w męskiej szatni, a w najlepszym wypadku, jak w stajni.
- Nie wiem, co lepsze? - zakpiła Aga.
- Ja wybieram stajnię – stwierdziła Ada i rozpięła Blockerowi pasek, a potem wzięła się do ściągania aktorowi kowbojek. Nie odmówiła sobie przy tym drobnej uszczypliwości: - co z was za mężczyźni? Założę się, że każdy z was śmierdzi podobnie.
- Mój Alvi tylko od czasu do czasu troszeczkę capi, ale nie tak bardzo… da się wytrzymać – wtrąciła Gigi.
Wszyscy niemal, jak na komendę spojrzeli na ukochanego klapsterki.
- No, co tak się gapicie? - Alvin wyglądał na zawstydzonego – tu nie mam dobrych antyperspirantów, to i od czasu do czasu człowiek śmierdzi. Wasi idole też.
- Tego już za wiele – Ada znieruchomiała i spojrzawszy na trzymany w dłoni but Blockera, zaczęła dziwnie się uśmiechać. Widząc na co się zanosi, Adam wkroczył do akcji, mówiąc:
- Mnie chodziło tylko o to, że musimy gdzieś spędzić noc i to bynajmniej nie w taki smrodzie...
- Chcesz ją spędzić w przyczepie Landona?!
- A czemu nie? Trunków jest pod dostatkiem, Jimmy zaraz przyniesie żarcie, a poza tym i tak nie możemy zostawić Blockera samego.
- Nie musimy wszyscy przy nim siedzieć. Możemy się zmieniać. Poza tym musimy się przespać, bo jutro czeka nas ciężki dzień. Przypominam, tak na wypadek, gdybyście zapomnieli – Ada potoczyła srogim wzrokiem po towarzystwie.
- Ona ma rację – przytaknął Alvin – przed plenerami bezapelacyjnie trzeba porządnie się wyspać. Pytanie, gdzie?
- A co, nie macie żadnego lokum? - spytała zaskoczona Aga.
- Nie, śpimy tu w wytwórni. No wiesz, gdzie się da – odparł Adam.
- Dlatego ja i tygrysek byliśmy zamknięci w damskim kibelku – wtrąciła Gigi.
- Rozumiem – Aga skinęła głową – tylko, co teraz?
- To nie problem. Możecie spać w moim magazynie – zaproponował Johann. - Jakby ktoś pytał, co u mnie robicie, powiecie, że pomagacie mi w pakowaniu rekwizytów.
- Dobry pomysł – stwierdziła Ada i dodała: - to ja biorę kapciorę Pernella.
- A jak wróci? - zaniepokoił się Gunsmith.
- Nie wróci – odparła z pewnością w głosie Ada.
- A to niby dlaczego?
- Jak znam Senszen, to ona już się postara, aby noc spędzili po rozgwieżdżonym niebem.
- Taaa – wtrąciła przeciągle Aga – ale najpierw Pernell będzie musiał ją odszukać. Po tym, jak ruszyli stąd z piskiem opon, nie zdziwiłabym się, gdyby ją gdzieś po drodze zgubił.
- To byłoby takie romantyczne – Gigi przymknęła oczy, a dłonie złożyła, jak do modlitwy.
- Bez wątpienia. Szorowanie tyłkiem po asfalcie jest niezwykle romantyczne – rzekła z sarkazmem Ada. - Gigi, skąd ty się urwałaś?!
- Z Brukseli – odparła zdziwiona klapsterka.
- Doprawdy? A wcześniej, gdy się poznaliśmy mówiłaś, że jesteś z Bordeaux. To jak? Z Brukseli, czy z Bordeaux?
- A o to chodzi? - Gigi zaśmiała się i zaraz wyjaśniła: - urodziłam się w Bordeaux, a pracuję i żyję w Brukseli. Tu zresztą poznałam mojego Tygryska.
- To prawda – przyznał Alvin. - Moja rybeńka zrobiła mi takiego Jenevera, że niemal odleciałem w kosmos i wtedy na zabój się w niej zakochałem.
- A co to takiego ten… jewar? - spytała zaciekawiona Aga.
- Nie jewar tylko Jenever. – Poprawiła dziewczynę Gigi i wyjaśniła: - to tradycyjny belgijski trunek z jałowca. Bardzo wyrafinowany.
- Co do tego nie mam żadnych wątpliwości – stwierdził Aga i porozumiewawczo spojrzała na Adę.
Tymczasem w pobliżu kampera dało się słyszeć czyjeś szybkie kroki i przyśpieszony oddech. W chwilę później w drzwiach pojawił się zgrzany Jimmy, wołając:
- Panie Blocker, dostawa! Najlepsze jedzonko w mieście!
- Wchodź chłopcze, nie krępuj się - zaprosił go Adam. Jimmy skorzystał z zaproszenia i natychmiast znieruchomiał, wpatrując się w leżącego na łóżku, niczym kłoda, aktora. Gdy wróciła mu zdolność mówienia, przyciskając do siebie torby z jedzeniem, zadał pytanie:
- Co się stało panu Blockerowi?
- Nic takiego. Śpi.
- Śpi? Ale on wygląda tak, jakby nie oddychał – Jimmy mocniej ścisnął torby i z jednej z nich zaczął sączyć się keczup. Na szczęście dla wszystkich w tej właśnie chwili Dan potężnie chrapnął. Adam z nieukrywaną ulgą, powiedział:
- Sam widzisz, że śpi.
- Miał ciężki dzień, a do tego ten upał. Prześpi się i będzie, jak nowy – zapewniła Ada, wyjmując z objęć chłopca torby z jedzeniem.
- Ale on wygląda, jakoś dziwnie… - upierał się Jimmy.
- Zapewniam, że nic mu nie jest. Siadaj, zjesz z nami.
- Ale… - widać było, że chłopak ma jakieś wątpliwości.
- Nie ma żadnego „ale” – odparła Ada i skinęła na Gigi, mówiąc: - zrób młodemu drinka. Niech się wyluzuje.
- Już się robi – klapsterka mrugnęła porozumiewawczo. Widać było, że w lot chwyciła, o co Adzie chodziło.

Ciąg dalszy nastąpi... Twisted Evil

Senszen

Umiejętności Gigi w istocie zwalają z nóg Laughing

Dziewczyna coraz bardziej zaskakuje Wesoly

Skomentuję obszerniej nieco później Wesoly